Četvrto poglavlje „Oslobođenje”, ili „Sloboda” ko više voli, počinje listom dodatnih načina koji donose vanserijske moći kao i materijalnosti sveta | 4.1 – 4.3 |. Pored toga, pažnja se poklanja i misliocu kao izvoru tokova misli, te posledicama, odnosno mogućem uticaju misli na život(e) | 4.4 – 4.6 |. Pored misli Patanđali se naravno bavi i postupcima i njihovim posledicama, kao i koju ulogu u svemu tome može imati podsvest | 4.7 – 4.11 |. U nastavku on dovodi u vezu misli i stvaran svet oko nas, odnosno upućuje na njihovo prožimanje | 4.12 – 4.17 |, da bi se nakon toga ponovo posvetio fenomenu samih misli i mogućim međusobnim uticajima istih. U ovom delu on kritikuje i budistički, idealistički pristup umu | 4.18 – 4.23 |. Tom pristupu Patanđali suprotstavlja jogijsku, tj. hinduističku perspektivu baziranu na nepremostivoj razlici materijanog i nematerijalnog sveta, te uvidu u ovu razliku kao jedinom pravom putu ka oslobođenju | 4.24 – 4.28 |. Ovo, poslednje poglavnje završava objašnjenjem slobode nastale uvidom u razliku, odnosno povratkom čoveka „na fabrička podešavanja” | 4.29 – 4.34 |.
